Bekir Coşkun – Hürriyet Gazetesi, 17 Mayıs 2008
URFA’nın o beyaz lahit taştan yüksek duvarları olan sokağından aşağı doğru yürüdük yine.
Kemerli kapıları, kapıların üzerinde el şeklinde kocaman tokmaklar olan sokaktan.
İniş aşağı…
Başında beyaz fötr şapkası, upuzun pardösüsü, çatık kaşlı yüzü ile yanımda o hayran olduğum adam.
Tekrar geçtik o taş sokaktan.
Elimi tutmuştu babam. Devamını Oku
Asaf Halet Çelebi
İbrahim
İçindeki putları devir
elindeki baltayla
kırılan putların yerine
yenilerini koyan kim Devamını Oku
Nazım Hikmet
Bir tanem!
Son mektubunda:
“Başım sızlıyor
yüreğim sersem!”
diyorsun.
“Seni asarlarsa
seni kaybedersem,”
diyorsun,
“yaşayamam!” Devamını Oku
ne olur kim olduğunu bilsem pia’nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam Devamını Oku
Çevrende herkes şaşırsa,
bunu da senden bilse,
sen aklı başında kalabilirsen eğer,
herkes senden kuşku duyarken hem kuşkuya yer bırakır,
hem kendine güvenirsen eğer, Devamını Oku