Kimi için erken kimi için geç AMA ERGEÇSELDİR ÖLÜM Önüne dikilse de kimi uzun kimi put Tek gözlü canavarlar kayalar Ufuk görünecektir eninde sonunda Yüzdüğüne göre yaşam denen bu denizde Bir gün boğulacaksın içinde Anafora kapıldım deme Anafor da bizim içimizde Şile’nin İmrendi’sinde CAN YÜCEL
TAMER SAĞIR zamanımın çoğunu bu aldı söylemesi zor dualar öğrettiler bahardan öncesi ve sonrasıydı, yalnızlığım üstüme kuş uçardı.bir kaldırımdan atlarken bileğimi kestim.kanımı sel,kanımı kan melekleri tarttı. çantam ekler dolu,yüzümde bilmediğim mimikler çikolata kokarım,şemsiyemi açarım;aşık bakarım. dün yüzüyle geçmişi selamlamamı beklerler. oysa ki anlayana en anlamlı şeydi acıyla etimizden sıyrılan kemikler. oysa aslan payımı alıp annemin […]
Siz bir başlangıç bile değilken yokken denemez çünkü vardınız geyikler inerdi gözlerinize ağaçlarınız fındık ve sincap bu yüzden omuzlarınız memeleriniz bir kitap gibi okunaklı oluklara düşen sessiz damlalardı
Akşam ağaçlarla kaplı sevgilim ve eteklerine saçılmış yedi bakır göl olan kentte mavi bir pelikan ayağı gibi düşünceli duruyorum
Eşdeğeriyle yan yana yürürken Cehennem sokağında birey olmak, Ve en inceldikten sonra İlkel sözcüklerle konuşmak seninle. Saat beş nalburları pencerelerden Madeni paralar gösteriyorlar, Yalnızlığı soruyorlar, yalnızlık, Bir ovanın düz oluşu gibi bir şey. Hiç bir şeyim yok akıp giden sokaktan başka Keşke yalnız bunun için sevseydim seni. Cemal Süreya